Հակաբիոտիկների հանդեպ կայունությունը կարող է տարածվել ջրի միջոցով

Լոնդոնի Համալսարանական քոլեջի մասնագետները պարզել են, որ հակաբիոտիկների հանդեպ կայունությունը կարող է տարածվել ջրի միջոցով:

Գիտնականները Լոնդոնում հետազոտել են Թեմզայի եւ քաղաքային խոշոր այգիների ջրամբարների ջրերը եւ դրանցում գտել հակաբիոտիկային կայունության հետ կապված ԴՆԹ հետքեր: Խոսքը գեների մասին է, որոնք բակտերիաներին թույլ են տալիս հաղթահարել հակաբիոտիկների հարձակումը:

Մասնագետների կարծիքով՝ քաղաքային ջրամբարների ջուրը կատարյալ վայր է համանման մուտացիաների ի հայտ գալու համար. վտանգավոր գեները այնտեղ են հայտնվում, ամենայն հավանականությամբ, մաքրված կեղտաջրերի հետ:

Մասնագետները հակաբիոտիկների հանդեպ կայունության գեների ամենամեծ պարունակությունը հայտնաբերել են Թեմզայից վերցված ջրի նմուշներում: Այս գեները գտել են ջրում եղած վայրի բադերի կղանքի մեջ: Գիտնականները չեն բացառում, որ հակաբիոտիկների հանդեպ կայուն ԴՆԹ հետքեր հնարավոր է գտնել նաեւ խմելու ջրի մեջ:

Գիտնականները կոչ են անում լավացնել ջրի զտումը եւ մաքրումը մարդու ու կենդանիների կենսագործունեության արգասիքներից: Այլապես վտանգավոր ԴՆԹ-ն հետագայում եւս կտարածվի՝ տարածելով հակաբիոտիկների հանդեպ կայունությունը եւ դրա հետ կապված բոլոր վտանգները: