Հայաստանում հիմնականում կեղծվում են թանկարժեք դեղերը, թեեւ կեղծումների տեսակարար կշիռը մեծ չէ։ Այդ մասին լրագրողներին ասաց Հայկական Դեղագործական միության նախագահ, նախկին պատգամավոր Ղուկաս Ուլիխանյանը՝ USAID/CAPS ծրագրի օժանդակությամբ եւ դեղ արտադրողների եւ ներմուծողների միության Աղվերանում կազմակերպած դեղագործությանը նվիրված կոնֆերանսի ժամանակ։

Գոյություն ունեն դեղերի կեղծման 3 հիմնական տեսակ։ Առաջին՝ երբ կեղծված դեղը պարունակում չեզոք, բայց առողջության համար անվտանգ նյութեր, երկրորդ՝ երբ ազդող նյութը նույն է, բայց ավելի ցածր որակի, եւ երրորդ՝ երբ դեղը պատրաստվում է վնասակար նյութերից։ Ըստ Ուլիխանյանի՝ Հայաստանում առավելապես տարածված է դեղի կեղծման առաջին տեսակը։

Բացի դեղերի կեղծումից՝ Հայաստանում տարածված է նաեւ չգրանցված եւ ոչ օրինական ճանապարհով ներմուծված դեղերի շրջանառությունը։ Ըստ Ուլիխանյանի՝ ապօրինի ճանապարհով դեղեր Հայաստան հիմնականում ներմուծվում են Վրաստանից՝ սովորական ճամփրուկներով, ինչն ավելի է դժվարացնում դրանց նկատմամբ վերահսկողությունը։

Չգրանցված դեղերի շրջանառության աճին նպաստում է նաեւ դեղերի ոլորտում տարվող պետական քաղաքականությունը։ Ուլիխանյանի տվյալներով՝ դեղի գրանցումը Հայաստանում արժե 2500 դոլար, ինչը տարածաշրջանում ամենաբարձրերից է։ Բացի այդ՝ Հայաստանը կիրառում է 20 տոկոս ավելացված արժեքի հարկ, ինչը նույնպես ամենաբարձրն է։ Օրինակ՝ Վրաստանում եւ Ադրբեջանում դեղերի շրջանառությունը ազատված է ԱԱՀ-ից, իսկ Ռուսաստանում կիրառվում է 10 տոկոս դրույքաչափ։

Խնդիրներ կան նաեւ բժիշկների հետ կապված։ Շատ հաճախ նրանք նշանակում են այնպիսի դեղեր, որոնք գրանցված չեն, եւ հատուկենտ դեղատներում են վաճառվում։