Դեղերի նկարագրություն
Երեխայի լացը դրական ազդեցություն ունի ինչպես երեխայի, այնպես էլ մոր առողջության վրա
Երեխայի լացը դրական ազդեցություն ունի ինչպես երեխայի, այնպես էլ մոր առողջության վրա:
Լացը կարգավորում է երեխայի քունը, իսկ մայրիկներին օգնում է հաղթահարել ծննդաբերութունից հետո ընկճախտը (դեպրեսիան):
Ավստրալական Մելբուրնի համալսարանի գիտնականները պարզել են, որ լացը բավական դրական ազդեցություն է ունենում երեխայի առողջության վրա, ուստի ծնողները չպետք է շտապեն դադարեցնել «ականջ սղոցող» այդ ձայնը, գրում է The Telegraph-ը:
Երեխային հնարավորություն տալով լացի միջոցով լիցքաթափվել` կարելի է վստահ լինել, որ նրա գիշերային հանգիստ քունն ապահովված է:
Սակայն մասնագետներն ամենևին էլ կոչ չեն անում ծնողներին ընդհանրապես անտեսել լացող երեխային, պարզապես հարկավոր չէ նրան միանգամից հանգստացնել. պետք է մի որոշ ժամանակ թույլ տալ նրան լիցքաթափվել:
Նրանք նշում են, որ երեխային պետք է թույլ տալ լացել 5 րոպեից ոչ ավելի, որից հետո անհրաժեշտ է նրան հանգստացնել: Այնուհետև այդ ժանամակահատվածն անհրաժեշտ է աստիճանաբար երկարաձգել՝ հասցնելով 20 րոպեի:
Նախքան այս տեսակետին հանգելը, գիտնականները 5 տարի շարունակ ուսումնասիրել են 326 երեխաների: Արդյունքում պարզվել է, որ լացելու հարցում ավելի «ազատ» գտնված երեխաների քունը կարգավորված է, իսկ էմոցիոնալ զարգացումն ու մտավոր առողջությունն ավելի կայուն է:
Սակայն ավելի վաղ անցկացված հետազոտությունների արդյունքները վկայում էին, որ լացից հետո երեխաների մոտ սթրես է առաջանում:
Լացը կարգավորում է երեխայի քունը, իսկ մայրիկներին օգնում է հաղթահարել ծննդաբերութունից հետո ընկճախտը (դեպրեսիան):
Ավստրալական Մելբուրնի համալսարանի գիտնականները պարզել են, որ լացը բավական դրական ազդեցություն է ունենում երեխայի առողջության վրա, ուստի ծնողները չպետք է շտապեն դադարեցնել «ականջ սղոցող» այդ ձայնը, գրում է The Telegraph-ը:
Երեխային հնարավորություն տալով լացի միջոցով լիցքաթափվել` կարելի է վստահ լինել, որ նրա գիշերային հանգիստ քունն ապահովված է:
Սակայն մասնագետներն ամենևին էլ կոչ չեն անում ծնողներին ընդհանրապես անտեսել լացող երեխային, պարզապես հարկավոր չէ նրան միանգամից հանգստացնել. պետք է մի որոշ ժամանակ թույլ տալ նրան լիցքաթափվել:
Նրանք նշում են, որ երեխային պետք է թույլ տալ լացել 5 րոպեից ոչ ավելի, որից հետո անհրաժեշտ է նրան հանգստացնել: Այնուհետև այդ ժանամակահատվածն անհրաժեշտ է աստիճանաբար երկարաձգել՝ հասցնելով 20 րոպեի:
Նախքան այս տեսակետին հանգելը, գիտնականները 5 տարի շարունակ ուսումնասիրել են 326 երեխաների: Արդյունքում պարզվել է, որ լացելու հարցում ավելի «ազատ» գտնված երեխաների քունը կարգավորված է, իսկ էմոցիոնալ զարգացումն ու մտավոր առողջությունն ավելի կայուն է:
Սակայն ավելի վաղ անցկացված հետազոտությունների արդյունքները վկայում էին, որ լացից հետո երեխաների մոտ սթրես է առաջանում: