Գիտնականները գտնում են, որ սրտազարկի ռիթմով կարելի է կանխագուշակել վաղաժամ մահվան վտանգը: Ասում են, եթե մարդ նույնիսկ մարզական լավ վիճակում է ու լիովին առողջ, միևնույն է, նրա հաճախակիացած սրտխփոցը մեծացնում է վաղաժամ մահվան ռիսկը: Որոշ դեպքերում վտանգավորությունն աճում է անգամ եռակի:

Եթե որևէ մեկի մոտ նկատվում է հաճախակիացած սրտազարկ` որը ոչ մի կապ չունի ֆիզիկական ծանրաբեռնվածության կամ գերլարվածության հետ, ապա նրա վաղաժամ մահանալու վտանգը երեք անգամ ավելի բարձր է, քան` նորմալ սրտազարկով մարդկանց մոտ:

Թեև «նորմալ» է համարվում մեկ րոպեում սրտազարկի 60-100 հարվածը, հետազոտողները գտնում են, որ վաղաժամ մահվան վտանգն աճել կարող է նույնիսկ այն մարդկանց մոտ, ում սրտազարկը տեղավորվում է այդ ցուցանիշի մեջ: Այսպես, եթե բացարձակ հանգստի վիճակում մարդու սրտազարկը կազմում է րոպեում 51-80 հարված, ապա դա կյանքից վաղ հեռանալու վտանգը մեծացնում է 40-50 տոկոսով` համեմատած նրանց հետ, ում մոտ րոպեում 50 հարվածից ցածր է: Իսկ 81-90 հարվածն արդեն կրկնապատկում է վտանգը: Եվ վերջապես, եթե սրտազարկը լիակատար հանգստի վիճակում գերազանցում է 90 հարվածը, վտանգը եռապատկվում է:

Ավելի վաղ գիտնականներն արդեն պարզել էին, որ հանգիստ վիճակում հաճախակիացած սրտազարկով միջին տարիքի մարդիկ հաճախ են սրտի հիվանդությունների զոհը դառնում:

Ինչը կարող է նպաստել սրտազարկի իջեցմանը

Ըստ գիտնականների` նման արդյունք տալիս են կանոնավոր ֆիզիկական ծանրաբեռնվածությունները, և սակայն, ինչպես բացահայտել են դանիացի հետազոտողները, ֆիզիկական պատրաստվածության մակարդակը ոչ մի կերպ չի ազդում վաղաժամ մահվան վտանգի իջեցման վրա` եթե սրտազարկն էլի մնում է հաճախակիացած: